Never a dull moment

“Zo, zat je weer om een ritje verlegen?” is het eerste wat Jan zegt als ik om vijf uur ’s middags aan kom rijden. Jan is mijn garageman en omdat ik op een oude motorfiets rijd, kom ik geregeld bij hem over de vloer.

“Eh… ja… nou… er is wel ècht iets aan de hand hoor Jan,” sputter ik, “want hij valt steeds uit als m’n tank half leeg is én m’n knipperlichten doen het niet meer."
"Tja..." zegt Jan alleen maar. "Maar ik ben er wél weer mooi mee naar de Ardennen geweest!” breng ik nog in verweer.

Jan gaat onverstoorbaar verder met sleutelen en ik ga op het trapje in de werkplaats zitten en wacht tot hij tijd heeft om even naar mijn 29 jaar oude Yamaha XS750 te kijken. Ondertussen komt een andere klant zijn motor ophalen, waar Jan nieuwe bandjes onder gezet heeft. “Zo,” zegt Jan tegen hem, “dat was wel nodig zeg! Er zat bijna geen profiel meer onder! Ik scheet in m’n broek toen ik ermee door de bocht ging…”

“Had je wel een schone onderbroek bij je dan?” vraagt deze.

“Nee,” zegt Jan, “ik heb nu gewoon niks aan onder mijn overall. Ik probeer een beetje met de laatste mode mee te gaan hè!”

Ik schiet in de lach, want Jan heeft een lange paardenstaart, zoals de bandleden van Metallica in de jaren ’80… Als ik er nog wat van zeg ook, werpt Jan me een grijns toe. “Ik vond het leuker toen je nog een bedeesd meisje was en wat meer ontzag toonde…”

Even later is het de beurt aan mijn Yamaha.

De problemen begonnen tijdens de rit naar de Ardennen, waarbij de motor er een paar keer spontaan mee ophield. Het lijkt iets met de benzinetoevoer of de verbranding te zijn. Met het steeds volgetankt houden van de tank en de benzinekraan op de pri-stand heb ik het uiteindelijk vier dagen weten te redden, maar ik ben benieuwd wat er aan de hand is.

Jan checkt de carburateurs, de benzinekraantjes, de benzineleidingen, de filters en blaast zelfs de tankdop door. Er zit niks verstopt en er zit ook geen water onderin de tank. We proberen te determineren waar het euvel kan zitten, wanneer het precies gebeurde, hoe het klonk en wat ik toen deed, maar we komen er niet uit. Het blijft een raadsel… Uiteindelijk gooit Jan een flesje Forté in de tank en we spreken af dat ik de tank met de benzinekraantjes op de normale stand tot aan de reservestand leeg probeer te rijden om te kijken of het nog eens gebeurt.

Ik besluit om naast een opgeladen telefoon, mijn KNMV- en ANWB-pas en een fles motorolie nu ook maar een litertje benzine aan mijn standaarduitrusting toe te voegen. Leuk hoor, zo’n oldtimer!

Op naar het volgende probleem: de kapotte zekering. Die voorziet niet alleen de knipperlichten van stroom, maar ook de claxon en het lampje van de neutraalstand.

Ik heb er op weg van de Ardennen naar huis zelf al drie keer een nieuwe zekering ingezet, maar die klapte er steeds weer uit. Ook de zekering die Jan erin stopt, knalt meteen. Flinke kortsluiting dus, maar wáár? Stukje bij beetje meet Jan de bedrading door, maar de oorzaak van de kortsluiting laat zich niet zo makkelijk opsporen. Steeds meer onderdelen worden gedemonteerd om de draadboom te kunnen volgen, waarbij Jan af en toe zachtjes binnensmonds vloekt. Ondertussen is het over zessen en begin ik me een beetje schuldig te voelen dat het een latertje wordt voor Jan vandaag.

“Als je wilt kan ik ‘m ook hier laten en morgen weer komen ophalen hoor” zeg ik.

“Hoor je mij ergens over klagen dan?” vraagt Jan “Of wil jíj soms naar huis?”

“Eh… nee, nee… ik wacht graag tot je klaar bent!” En ik ga gauw weer op het trapje zitten.

Uiteindelijk vindt Jan de oorzaak. Natúúrlijk ergens helemaal onderaan, op een onmogelijke plaats, is het omhulsel van de bedrading weggesleten en maakt de bedrading contact met de massa. Een stuk isolatiemateriaal eromheen en het probleem is gefikst. Bij het prutsen aan de bedrading is waarschijnlijk ook een draadje van het knipperlichtrelais losgeraakt, dus dat wordt ook meteen hersteld.

Om zeven uur rij ik weg uit Ouderkerk a/d IJssel. Blij dat Yammie het – voor nu – weer doet en klaar voor het volgende avontuur: volgende week staat er namelijk weer een ritje naar de Eifel op het programma!

Goed voor weer een dankbare ansichtkaart erbij op het prikbord van Jan!